Pazartesi Sendromu

Arda'nın bugün pek keyfi yok. Sanıyorum geçen hafta yapılan aşılar yakışıklının keyfini kaçırdı. O keyifsiz olduğunda bizim de hiç keyfimiz olmuyor. İstiyoruz ki O hep iyi, hep mutlu olsun. Karnı acıktığında alt dudağını bükerek ağlıyor. Onu o halde görmek içimizi sızlatıyor. Olabildiğince hızla emzirme pozisyonuna geçiyoruz; Onun da ağlaması kesiliveriyor. O anlar büyük mutluluk hepimiz için. Onu çok seviyoruz...

Erkek Arda

Arda her geçen gün biraz daha büyüyor. Kıyafetler de her geçen gün değişiyor. İnanması güç ama 3 aylık bebekler için bile jean pantalon ve gömlek mevcut. Arda'nın göz rengini ortaya çıkaran bu kıyafetin renklerini biz çok beğendik.

Ya siz?

Kuzen Beren

Kuzen Beren Arda'nın ilk arkadaşı denebilir. Aralarında 2 ay var. Kuzenimiz Selin'in ve Cem'in bebekleri. O kadar tatlı ki Beren de. Yanaklarına bakarak ne şeker olduğunu siz de görebilirsiniz. Gözleri renkli ve çok yakışıklı.Ailemiz giderek genişliyor...

Arda ve Damla

İkisi de ne tatlı değil mi? Damla Arda'yı kucağına alarak sevmek istiyor. Arada başını okşuyor ve yanağına öpücük konduruyor. O anlara şahit olduğumuzda hepimizin yüzünde mutluluk ifadesi beliriyor elbette.
Damla bizim için dünyanın en güzel kızı, bir prenses adeta. Arda da bizim için dünyanın en yakışıklı erkeği olacak bu gidişle. Onlara bayılıyoruz.

Loğusa Yatağı

Komik tabi, bu fotoğrafta gerçek loğusa olan anne Mısra fotoğrafın sağ alt köşesinde yer alıyor. Neden yatakta dinlenmek yerine köşeye sıkışmış diye soracak olursanız elbette uykuyu çok seven kocası Kuthan bey sebep olarak gösterilebilir. Kuthan çok çalışması ve sabah çok erken uyanmasını bahane ederek nerede bir boş yatak bulsa hemen kıvrılıveriyor. Buna loğusa yatağı da dahil elbette.İşte odaya baskın düzenleyerek loğusa yatağını gaspeden babaya bol bol gülenler: Annane, komşu Pinoş, yakışıklı oğlu Ata Selim, gerçek loğusa Mısra, Bahar ve oğlu Yiğit efendi...

Ailemiz

Arda'nın ailesini görmek isteyenlere işte Teziç, Öncel ve Erkaya aileleri...
Yüksek sesli dede, cumdede, babaanne ve annane Erkaya ailesi ile birlikte mutluluk fotoğrafı veriyorlar. Ne mutlu hepimize...

Yukarıdaki fotoğrafta Kerem Amca, Cengiz Enişte ve Bige Teyze yok, yani aile eksik. O yüzden yandaki fotoyu ekledik. Kerem Türkiye'ye döner dönmez yeğeni ile foto çekip aile fotoğrafını genişleteceğiz :O)

O Şimdi Asker

Arda'nın eniştesi Cengiz şu an askerde. Askerden dönmesine yaklaşık 5 ay kaldı. Tüm ailesi gibi Arda da eniştesini çok özlüyor ve onun eve dönmesini dört gözle bekliyor.
Fotoğraftaki bayan ise elbette Arda'nın tatlı teyzesi Bige...

Arda'nın Ablası Damla

Arda'nın dünya tatlısı bir ablası var. İsmi Damla. O aynı zamanda küçük bir prenses. Kendisi 23 Ocak 2006 doğumlu. Arda'yla birbirlerini o kadar çok seviyorlar ki, onları hep bir arada tutmak istiyoruz... Aslında Damla Arda'nın kuzeni. Haftanın belli günleri görüşüyor olsalar da, önümüzdeki yazdan itibaren birlikte oyun oynamaya ve yaramazlık yapmaya başlayacaklar.Bu arada belirtmek isteriz ki Damla tüm ailemizin ilk göz ağrısı...

Arda Bebek Aramızda

Sabırsızlıkla beklediğimiz Arda bebek bize küçük bir sürpriz

yaparak beklediğimizden iki gün önce 11 Mart 2007'de dünyaya geldi. Onun gelmesiyle birlikte hayatımız tümden değişti tabi. Bir sürü bilinmezliğin yanı sıra içgüdüsel olarak ona bakmaya, onu

korumaya ve onu her geçen gün daha fazla sevmeye başladık.

Baba - Oğul

Arda aramıza katıldı katılmasına ama o kadar küçüktü ki onu nasıl elimize alacağımızı bilemiyorduk. Aslında yenidoğan için fena sayılmazdı ölçüleri: 2.840 gr ve 52 cm'di. Yine de çok narin ve kırılgan görünüyordu gözümüze. İşte babasının kollarında Arda Erkaya...

Hastanede İlk Foto

Hastanede çektiğimiz ilk foto. Yüzü aynı babası. Uyuyor, süt istiyor, altını kirletiyor. Onun için hayat bunlardan ibaret. Tabi bir de gaz seansları var. Hepsinin üstesinden gelmemiz zor olacak gibi...

Uzun Bekleyiş

10 Mart Cuma akşamından itibaren doğum sancıları başlamıştı. Saat 20:00 gibi yaklaşık 40 dakika ara ile ufak ufak sancılar geliyordu. Cumartesi günkü doktor randevumuzda doğumun başladığı teyid edildi. Akşam saat 20:00 gibi sancılar yaklaşık 8 dakikada bire indi. Bunun üzerine Acıbadem Hastanesinde soluğu aldık.


Heyecanlı bekleyiş başlamıştı. Saatler geçiyor, ancak Arda Bebek gelmiyordu. Sanıcılar sıklaşıyor, acı artıyordu. Sabaha karşı doktorumuzu aramaya karar verdik. Arkun ağabey en kısa sürede yanımıza ulaştı ve sezeryanla Arda'yı alacağını söyledi. Sabah saat sekizde ameliyathaneye girdik ve 8:10'da Erkaya ailesi yeni üyesine kavuştu.

Bakıyor, Acaba Görüyor mu?

İlk ay Arda bebek çevresini net göremiyordu. Onun için yakınına kırmızı renkte objeler koyuyorduk. İlgisini çekiyordu bu nesneler...

Anne Karnı

Onu tam anlamıyla ilk olarak 3 aylıkken görmüştük. Boyu sadece 15 cm'di.