En çok annelerin nazarı değermiş diyorlar. Aslında nazara filan inanmam, ama insan birini çok sevince başına birşey gelmesinden çok korkuyor ne yazık ki...
Hayatımın en önemli insanı Arda bey. Kocam kızacak ama eminim O da benzer şeyler hissediyordur. Dün gece Serpil hanım ben gelmeden önce giydirmiş Arda'yı. Jean pantalon bu kadar mı çok yakışır insana... Ben de aldım elime fotoğraf makinesini, bir sürü Arada fotoğrafı çektim yine.
Damla abladan kalan giysiler hala Arda'nın dolabının önemli bir bölümünü oluşturuyor. Balıklı takımı Damla'nın üzerinde o kadar çok beğeniyordum ki, Arda'ya da süper oldu.
Arda bu sabah saat 7'de uyandı. Babasını işe yolcu etti aklı sıra. Sonra yatakta debelenmeye başladı. Bir ara baktım yan dönmüş, bir yerlere bakıyor. İçi geçmeye başladı ve uyudu :) On dakika sonra sanki hiç uyumamış gibi bir güzel uyandı. Yanımda kendi kendine, hiç müdahale gerektirmeden ilk uyuyuşuydu. Şaşırttı beni sabah sabah.
Bu arada blog'a ilk kez video ekliyorum. Umarım herkes kolayca izleyebilir. Arda dişleri yüzünden bol bol tükürüyor. Suratı çok komik oluyor tabi. İşte tüküren Arda videosuı: