Yeni Fotolar

Uğraşıyorum ama bu ağzı hiç kapalı fotoğraflamayı beceremedim henüz :)

Şikayetçiyim...

Aslında keyifsiz bir günüm değil. Fakat Arda'dan şikayetçiyim.

Geceleri uyumuyor haylazım. Gündüz Şadiş hanımla 4,5-5 saate yakın uyuyor. Gece olunca, bizim iş yorgunluğu üzerine tuz/biber ekerek saat gece yarısı 1-2 demeden uyanık, hem de bağırış çağırış; uyumamak için elinden geleni yapıyor.

Babasıyla dişine ilaç mı sürmüyoruz, süt mü vermiyoruz, kucakta dakikalar ve saatlerce dolaştırmıyor muyuz... Ne yaparsak yapalım nafile! Bizim ki uyumuyor!..

Ne zaman ki baba sabahın köründe, ya da diğer bir deyişle saat 6:30 gibi işe gidiyor, bizim ki uyumaya başlıyor. Ve bu uyku anladığım kadarıyla bütün gün sürüyor.

Öyle ki bu sabah bakıcımız Şadiş hanım bana sıkıldığını söyledi. Arda çok uyuduğu için evde de pek yapacak iş olmadığından acaba ne yapsam diye düşünüyormuş kadın...

Artık bu çocuk size mi yaramazlık yapıyor deyin, ailesini, anne-babasını mı özlüyor deyin, sebep her ne olursa olsun akşamları bize uyku yok gibi görünüyor.

Çevredekilere soruyorum: "Sizin çocuk kaç yaşına kadar uyumadı?" diye. Cevap ne yazık ki çok korkutucu. İlk doğum yaptığımda bana önce "üzülme, kırkı çıksın düzelir" dediler. Olmadı "üç ayı çıksın düzelir" dediler. O da olmadı "altı aylıkken gör bak kesin değişecek" dediler. Şimdi de "yaşını karşılasın değişecek" diyorlar.

Ben başıma ne geleceğini biliyorum. İki yaşından önce bize uyku yok. Bizim buna alışmamız kaç ay sürecek acaba?

Herşeye rağmen Arda hala çok şeker :) Seviyoruz O'nu!..

Ama umarım bu gece uyur :/