Haftasonunu biraz mecburiyet ve bolca mutluluk içinde annanenin evinde geçirdik. Damla ablamız Ankara'da babasını ziyaret ediyordu. Biz de fırsattan istifade yüksek sesli dede ve annanenin yanında kaldık. Nispeten sakin bir haftasonu oldu bizim için.Ardişko elinden tuttuğumuzda yürümek için çok çaba sarfediyordu zaten. Ancak henüz kol kasları fazla güçlü olmadığı için kısa süreli ayakta durmalar ve sıralamalar yaşıyorduk. Pazar gecesi ise toplanan çamaşırların üst üste yığıldığı çamaşır sepetine tutunarak ilk kez kendi kendine ayağa kalktı benim bir tanem. Fotoğrafını çekemedik. Videosu var, ama videodan fotoğraf alabilirsem buraya ekleyeceğim. Çok çaba sarfetti ayağa kalkmak ve durabilmek için. ayakları kaydı, tekrar kalktı, biraz bağırdı. Biz babasıyla çok eğlendik tabi bu duruma. Yürüdüğünde peşinden koşmak çok zor olacak eminim. Şimdiden çekmeceleri açıp kapamaya başladı bizimkisi :)
Onu çok seviyoruz... Özledim keratayı...
4 yorum:
kanka kocaman oldu arda inanamiyorum. acil görmem lazım..
ya bu çok fena bi surat beeeeee........yerim ben bunun canını...:))
süpersin ardacım harikasın aferin sana...
az kaldı annene söyle bunlar iyi günleri...:))
onun kasları güçlendikçe sen güçsüzleşiyosun onun yaptıkları ve yapabilecekleri karşısında ...
sevgiler
şimdi eğlenip gülerek seyredin, videoya alın bakalım. Yakında dağıttığı çekmeceler ve kırdığı eşyaları gördüğünüzdeki yüz ifadenizi gördüğünde o da çok eğlenecek :))
pek yakında... :)
(Timur, çekme o çiçeği! gitti vazo... :))
Sitenizin müdavimlerinden biri de benim, ama Timur'dan fırsat bulup yazamadım...Arda günden güne daha tatlı bir küçük adam oluyor. Artık yürüme provalarına da başlamış... Sevincinizi, heyecanınızı tahmin edebiliyorum. Bunlar çok kıymetli anlar. Darısı başımıza...
Yorum Gönder